چه چیزی کیفیت را تعیین می کند برزنت ? مواد برزنت، ضخامت، تعداد مش، وزن منکر، فرآیند لمینیت و تقویت بخیه است. به طور کلی، مواد مورد استفاده در ساخت برزنت به شرح زیر است:
1. پلی اتیلن. این روکش ها از مش پلی اتیلن ترفتالات (PET) بافته شده یا اسکریم ساخته شده اند. آنها با لایه های پلی اتیلن یا پلی وینیل کلراید (PVC) روکش شده اند. جرم برزنت های پلی از سبک تا سنگین متغیر است.
2. وینیل. این برزنت ها از جنس پت و پی وی سی اسکریم دو لایه با روکش فیلم پی وی سی می باشند. برزنت های وینیلی که اغلب برای پوشش های تریلر دانه ای استفاده می شوند، سنگین تر، گران تر و بادوام تر هستند. از نظر قیمت می توانند 2 تا 10 برابر یک برزنت پلی اتیلن سایز نسبی باشند.
3. بوم. این همان برزنتی است که پدربزرگ یا پدربزرگ شما از آن استفاده می کردند. این برزنتها که از پارچههای بادوام ساده ساخته شدهاند، تا حد زیادی با برزنتهای وینیلی به عنوان روکش تریلر جایگزین شدهاند. با این حال، این مالچ های بسیار سنگین و بسیار بادوام هنوز جای خود را در مزارع دارند.
ضخامت واقعی برزنت بر حسب میلیمتر اندازهگیری میشود (1 میل معادل 1/1000 اینچ). هرچه این عدد بیشتر باشد، برزنت ضخیم تر است. برزنت های سبک وزن 5 تا 6 میل هستند. از طرف دیگر، برزنت های سنگین می توانند 20 میل یا بیشتر ضخامت داشته باشند. وزن برزنت که بر حسب اونس در یارد مربع بیان می شود، گواهی واقعی بر کیفیت آن است. به عنوان مثال، برزنت های وینیلی دو تا سه برابر سنگین تر از برزنت های پلی اتیلن سبک یا متوسط هستند. با این حال، وزن به تنهایی نشانگر کاملی از کیفیت نیست، اما نشان می دهد که برزنت دارای تعداد بافت متراکم تر و نخ ضخیم تری است که برای ساختن اسکریم استفاده می شود.
برزنت یا توری برزنت دارای تعداد بافت است که به عنوان نخ در هر اینچ مربع (PET یا PVC) که به صورت عمودی و افقی قرار می گیرد، فهرست می شود. به عنوان مثال، یک بافته 12×12 در هر اینچ مربع در هر دو جهت 12 نخ میشمارد. هرچه تعداد بافت بیشتر باشد، برزنت سنگینتر و در برابر پارگی مقاومتر است. دانیل معیاری برای وزن نخ (گرم در هر 9000 فوت نخ) است که برای ساختن برزنت استفاده می شود. هر چه دنیر بزرگتر باشد، برزنت در برابر پارگی و سایش مقاومت بیشتری دارد. دنیر به عنوان کیفیت خطی برزنت نیز شناخته می شود.
بیشتر برزنت ها دارای پوشش هایی هستند که به آنها کمک می کند در برابر تخریب UV مقاومت کنند. این درمان ها شامل تثبیت کننده های نور آمین مانع (HALS)، هیدروکسی تولوئن بوتیله (BHT) و کربن سیاه است. پوشش های پلی اتیلن و وینیل روی برزنت ها به طور طبیعی ضد آب بوده و در برابر کپک و پوسیدگی نیز مقاوم هستند. اکثریت قریب به اتفاق برزنت ها حاوی مواد بازدارنده شعله نیستند. اگر به ضد اشتعال نیاز دارید، یک برزنت ضد اشتعال بخواهید. در نهایت، پارچه سایبان با یک لایه اضافی از پلی اتیلن مشکی ساخته شده است تا یک ماده مسدود کننده نور ایجاد شود.
درز روی لمینت برزنت برای جلوگیری از نشتی باید دوخته شده و درزبندی شود. سجاف خوب، پایداری برزنت را تضمین می کند. سجاف ترجیحی یک درز پهن است که شامل حداقل دو ردیف دوخت با پنج تا شش بخیه در هر اینچ است. یک برزنت با کیفیت بالاتر دارای تقویت کننده اضافی در اطراف خود برای جلوگیری از پارگی است. تقویت ممکن است شامل طناب محیطی و آرماتور بندکشی باشد.3